درباره جانوران عنکبوتیان : عنکبوت ، رتیل ، عقرب و کنه
عنکبوتیان : عَنکَبوتیان (یا تَنَندویان) ردهای از جانوران بندپا هستند. این رده در زیرشاخه قلابداران (Chelicerata) قرار دارد.
اطلاعاتی درمورد گروه عنکبوتیان
عنکبوت
عنکبوت (تارتنک) جانور بی مهرهٔ شکارگری است که دارای بدنی دوبخشی و هشت پاست. عنکبوتها فاقد بخشهای جوندهٔ دهان و بالاند. آنها در راستهٔ عنکبوتها طبقهبندی میشوند که خود یکی از چند راستهٔ ردهٔ بزرگتر عنکبوتیان (تاربافان) است. ردهٔ تاربافان دربردارندهٔ گونههایی چون کژدم و کنه است. توانایی تنیدن تار ارثی است و عنکبوت اطلاعات مربوط به این توانایی را به شکل ماده وراثتی از والدین خود به ارث بردهاست. برخی گونههای عنکبوت بسیار سمی و خطرناک اند و زهرشان آن قدر قوی است که میتواند انسان را بکُشد. عنکبوت بیوه سیاه، عنکبوت تورقیفی سیدنی و… از گونههای خطرناک عنکبوت اند.
رتیل
رُتِیل نام عمومی خانوادهای از عنکبوتهای میگالومورف به نام ترافوسیده است که بیشتر در مناطق گرمسیری و بیابانی یافت میشوند. تا کنون حدود ۹۰۰ گونه رتیل شناسایی شدهاست. تمامی گونههای رتیل شکارچی هستند و بیشتر با استفاده از کمین به شکار میپردازند. بزرگترین گونه رتیلها میتوانند موشها و حتی پرندگان کوچک را شکار کنند. بیشتر رتیلها برای انسانها بیخطر میباشند و حتی برخی از گونههای آنها به عنوان جانور خانگی بهشمار میآیند در حالی که هنوز آمار دقیقی از میزان آمار مرگ و میر انسانی ناشی از نیش رتیل در دست نیست. نیش رتیل زهری دارد که گاهی میتواند ناراحتیهای شدیدی در طی یک دوره چند روزه به وجود بیاورد.
عقرب
عقرب یا کژدم و یا دراز دم نام یکی از گونههای بندپایان رده عنکبوتیان است که دارای ۸ پا و نیشی با زهر کشنده میباشد. نیش عقرب در نوک دم آن قرار دارد. عقربها شبها به آرامی به فعالیتهای زیستی خود میپردازند و بیشتر در آب و هوایی گرم فعال هستند.
این جانوران چنگالهای خارداری دارند که در واقع قسمتی از دهان آنها محسوب میشوند. آنها قادرند که مادهٔ سمی خطرناکی از قسمت عقب بدنشان به طرف مهاجمین بپاشند. این جانور بیشتر در شب شکار میکند و پاهای بلند جلویی خود را برای پیدا کردن غذا بهکار برده و پس از یافتن غذا آن را با چنگالهایش میگیرد. کژدمها اغلب در طول روز در زیر سنگها یا در حفرههای به نسبت خنک زیر زمین پنهان میگردند.
کژدمها رنگهای مختلفی مثل زرد مایل به قهوهای، قهوهای، خاکستری و سیاه دارند و اندازه آنها بین ۱۸ تا ۵/۱ سانتیمتر مختلف است. ولی بواسطه شکل بدنی خود که حالتی تخت و صاف دارد، میتوانند از شکافهایی به عرض ۳ میلیمتر نیز عبور کنند و خود را وارد خانه سازند.
کژدمها در محیط خارج از خانه در شکاف و درز بین سنگها، زیر پوست درختان، بین هیزمها و مانند آن یافت میشوند و در محیط خانه در حمام، دستشوئی، آشپزخانه و محیطهای مرطوب دیده میشوند. این جانوران در طول روز در گوشهای بیحرکت و پنهانند و در طی شب فعالیت خود را آغاز میکنند و بهدنبال شکار خود میروند و سم خود را از طریق نیش که در انتهای دم آنها وجود دارد به شکار خود تزریق میکنند.
کنه
کَنهها از جانوران کوچک انگلی هستند. کنهها بندپا هستند و از نظر علمی به دو گروه کنههای حیوانی یا Ticks و سایر کنهها یا MItes تقسیم میشوند که گروه اخیر را برخی هیره مینامند. در باور عامه نام کنه فقط به کنههای حیوانی اطلاق میشود که این نوع کنهها از راه خوردن خون پستانداران، پرندگان و گاه خزندگان و دوزیستان تغذیه میکنند.
کنهها به همراه هیرهها زیرردهٔ کنهسانان (Acarina) را تشکیل میدهند. کنهها دارای انواع یکمیزبانه، دومیزبانه و سهمیزبانه هستند. کنههای ایکسودس، هیالوما و بوافیلوس از خانواده سختکنهها عمدتاً در نشخوارکنندگان ایجاد بیماری میکنند. کنههای مرغی (ارگاس پریسکوس) نیز از خانوادهٔ نرمکنهها هستند. استفاده از انواع سموم حشرهکش مانند کومافوس، فن والریت، پرمترین و فلومترین در مبارزه با این انگلها مؤثر است.
زندگی و تولید مثل کنه ها
کنهها انگلهایی هستند که از خون سایر جانوران تغذیه میکنند. زندگیشان را به صورت تخم شروع میکنند که در تابستان به صورت لارو از تخم خارج و به نوک علفها و دیگر گیاهان کوتاه میخزند. آنها منتظر میمانند تا جانور خونگرم بعدی برسد. سپس، روی آن محکم میچسبند، به درون پوست نفوذ و شروع به مکیدن خون میکنند.
زمانی که حریصانه بلعیدند تا به ده برابر اندازهٔ عادیشان رسیدند، از میزبان جدا میشوند. پاییز و زمستان را استراحت میکنند و در بهار به صورت شفیره دگردیسی پیدا میکنند و دوباره برای یک غذای خونگرم منتظر میمانند. این بار وقتی غذا میخورند، میافتند و بالغ میشوند و در زیر بوتههای کوتاه برای میزبانی بزرگ، اغلب آهو، گوزن شمالی یا انسان منتظر میمانند. مادامی که روی بدن جانور میزبان هستند، کنههای نر و ماده یکدیگر را پیدا و جفتگیری میکنند. کنه نر به زودی میمیرد، در حالی که ماده، مملو از تخمهای بارورشده، زمستان را میگذارند و در بهار آینده تخمگذاری میکند.
پیشنهادی: همه چیز راجع به بندپایانتحقیق عنکبوتیان
منبع / ویکیپدیا